Pamiętamy te słowa - najważniejsze myśli Jana Pawła II
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada,
lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma,
lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte,
jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć,
jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte.
Utrzymać i obronić, w sobie i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.
Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali.
Musicie być mocni. Drodzy bracia i siostry!
Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary!
Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej Wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów.
Być człowiekiem sumienia to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków i ciągle na nowo się nawracać.
Dekalog jest jak kompas na burzliwym morzu, który umożliwia nam trzymanie kursu i dopłynięcie do lądu.
Ojczyzna jest naszą matką ziemską. Polska jest matką szczególną.
Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci.
Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi.
Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej.
Starajmy się tak postępować i tak żyć,
by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole,
by nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki.
Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje!
Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł!
Nie lękajcie się Miłości, która stawia człowiekowi wymagania.
Wczoraj do ciebie nie należy. Jutro niepewne... Tylko dziś jest twoje.
Zło jest zawsze brakiem jakiegoś dobra, które w danym bycie powinno się znajdować,
jest niedostatkiem. Nigdy nie jest jednak całkowitą nieobecnością dobra.
Człowiek nie może przecież oprzeć swego życia na czymś
nieokreślonym, na niepewności albo na kłamstwie, gdyż takie życie byłoby
nieustannie nękane przez lęk i niepokój. Można zatem określić człowieka jako tego,
który szuka prawdy.
Czyniąc to, przekonamy się,że łzy naszego stulecia przygotowały ziemię na nową wiosnę ludzkiego ducha.
Człowieka trzeba mierzyć miarą serca. Sercem! (...)
Człowieka trzeba mierzyć miarą sumienia, miarą ducha, który jest otwarty ku Bogu.
Trzeba więc człowieka mierzyć miarą Ducha Świętego.
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę.
Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje.
Nie ma większego bogactwa w narodzie nad światłych obywateli.
